Υπάρχουμε ακόμα...

Ταξίδι στην Αγ Παρασκευή κάνει σήμερα ο Παναργειακός. Αυτό το ταξίδι είναι από τα πιο δύσκολα στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας του Άργους. Όχι τόσο από πλευράς αγωνιστικών δυσκολιών (όχι ότι δεν είναι καλή η Αγ Παρασκευή, κάθε άλλο μάλιστα) όσο από θέμα διοικητικών και ψυχολογίας της ομάδας. Διοίκηση δεν υπάρχει ουσιαστικά και ΚΑΠΟΙΟΙ τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα. ΚΑΠΟΙΟΙ νομίζουν ότι ο Παναργειακός τους ανήκει, όμως ο Παναργειακός δεν ανήκει σε κανέναν από αυτούς. Ο Παναργειακός πάντα βρίσκει το δρόμο του, είναι ομάδα με ιστορία και μόλις συμβεί κάτι καλό απλά κάποιοι το καταστρέφουν γιατί κοιτάνε την πάρτη τους. Τα πράγματα είναι δύσκολα, το γνωρίζουν όλοι στο Άργος, ότι και να γίνει όμως ξέρουμε ότι ο κόσμος του Άργους θα βρεθεί στο πλάι της, όχι γιατί το ζητάνε κάποιοι αλλά γιατί είναι η ομάδα της καρδιάς μας. Εμείς θα την στηρίξουμε, και μαζί της θα στηρίξουμε τους παίχτες οι οποίοι είναι οι μόνοι ήρωες αυτή τη χρονιά, που τους τελευταίους δύο μήνες ΜΟΝΟΙ παλεύουν να διορθώσουν τα αδιόρθωτα. Είτε επιτευχθεί ο στόχος είτε όχι κανείς δεν θα ρίξει ευθύνες στους παίχτες, αλλά μόνο και μόνο στην διοίκηση η οποία ως δια μαγείας θα εξαφανιστεί, όπως έχει κάνει εδώ και καιρό...
Όλη η σεζόν θα κριθεί στο επόμενο εντός έδρας με τον Ατσαλένιο, το οποίο είναι ο θανατός σου η ζωή μου. Απλά για το σημερινό παιχνίδι, η ομάδα μας κατεβαίνει στο ματς απροπόνητη, με την ψυχολογία στο πάτο, και για άλλο ένα ματς χωρίς προπονητή, μάλλον χωρίς κανονικό προπονητή γιατί η θέση είναι πιασμένη, από μία "μαριονέτα"... 
Καλή επιτυχία στους ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΑΣ...